Güney Kore, yorulmak bilmeyen çalışma ahlakıyla uluslararası alanda tanınan bir ülkedir. Bu ülke, dünya genelinde en uzun çalışma saatlerine sahip olup, çalışma süreleri açısından dördüncü sırada yer alan bir konumda bulunuyor. Ancak bu yoğun iş temposu, “gwarosa” gibi aşırı çalışma sonucunda meydana gelen ölümleri tanımlayan terimlerin ortaya çıkmasına ve çalışma saatleri ile ilgili artan tartışmalara yol açmıştır. Tüm bu sıkıntıların arasında, Güney Kore toplumunun günlük hayattaki stresle başa çıkmak için yeni bir boş zaman kültürü geliştirmesi dikkat çekmektedir.
Infobae’nin haberine göre, Güney Koreli fotoğrafçı Kim Seunggu, 15 yılı aşkın süredir “eğlence kültürü” olarak adlandırdığı bu fenomeni belgeliyor. “Daha İyi Günler” isimli fotoğraf serisinde, Kim’in bu durumu hassas bir şekilde yakaladığı görülüyor. CNN’e verdiği röportajda, Kim, Güney Kore’deki boş zamanın, ülkenin hızlı temposu ve iş taleplerine karşı bir “dinlenme arayışı” yansıttığını ifade ediyor. Kim’in fotoğraflarında, kasvetli şehir manzaraları ile renkli ve eğlence dolu sahnelerin bir araya geldiği etkileyici bir kompozisyon sunuluyor.
Kim, dinlenme kültürünü en anlamlı şekilde yansıtan belli başlı destinasyonları da fotoğraflamaktadır. Geleneksel mimarisiyle bilinen Jangheung Hanok Havuzu, geçmişle bugünü birleştiren bir yer olarak öne çıkıyor. Bu mekanda, yetişkinlerin şamandıralarda dinlenirken çocukların su sıçratarak eğlenmeleri, topluluk alanlarının rekreasyonel açıdan ne denli önemli olduğunu gösteriyor.
Diğer dikkat çeken mekanlar arasında, bahar çiçekleriyle ünlü Royal Azalea Hill ve huzur veren doğa parkurlarıyla tanınmış Mulbit Park yer alıyor. Bu yerler, sadece dinlenme imkanı sunmakla kalmaz, aynı zamanda Güney Kore’nin rekreasyon kültürünün doğa ve sosyal bağlantılarla nasıl şekillendiğini kutlamaktadır.
Köklerinden Kopmadan Modernleşme
Kim, festivaller ve açık hava etkinliklerinin, köklerinden kopmayan bir modernliği yansıttığını kaydediyor. “Çoğunluğun sahip olduğu kültür, Kore toplumunu en iyi şekilde temsil ediyor” diyen Kim, elitlere ayrılmış özel tatil yerleriyle kıyaslandığında, halk için erişilebilir alanların önemine vurgu yapıyor. Güney Kore’deki eğlence kültürü, tarihsel bağlamdan bağımsız olarak tam anlamıyla anlaşılamaz. Onlarca yıl süren Japon sömürgeciliği ve Kore Savaşı’nın yarattığı yıkım nedeniyle, ülke 1980’ler ve 1990’larda, 1987’deki demokrasi hareketinin tetiklemesiyle büyük bir kültürel rönesans yaşadı.
Kim, Güney Kore’deki rekreasyonun, Konfüçyüsçü değerlerin etkisiyle bireysellik ve topluluğun uyumlu bir şekilde var olduğu bir dengeyi temsil ettiğini belirtiyor. Bu dengenin, diğer kültürlerde pek sık rastlanmayan bir özellik olduğuna dikkat çeken Kim, boş zaman etkinliklerinin kamusal alanlarda ortak paylaşıma olanak tanıdığını ifade ediyor.
Kim Seunggu, objektifini kullanarak Güney Kore’deki yaşamın çelişkilerini yansıtmaktadır. Uzun çalışma günlerinin, dinlenme anlarının canlılığı ile nasıl bir zıtlık yarattığını fotoğraflarında etkileyici bir biçimde sergileyen Kim, vatandaşların günlük zorluklarla başa çıkma ve bunları aşma konusundaki iyimserliklerini de vurguluyor.
