Araştırmalar, insan metabolizmasının, genetiğinin ve fiziksel yapısının incelenmesi sonucunda, Homo sapiens ve diğer hominidlerin Paleolitik dönemde önemli ölçüde etçil bir diyet benimsediğini ortaya koymaktadır. Bu çalışma, yaklaşık 12.000 yıl öncesine kadar uzanan bir dönemi kapsıyor ve atalarımızın beslenmesinde büyük hayvanların rolünü vurguluyor. Özellikle mamutlar, mastodonlar ve dev tembel hayvanlar gibi türlerin, insan avcılarının besin kaynağı olduğu belirtiliyor.
Pleistosen dönemi‘nde insanlığın yaşadığı dünya, büyük buzullar ve çeşitli iklim koşullarıyla kaplıydı. Bu, insanların büyük hayvanları avlama konusunda avantaj sağladı. Fakat, bu ekosistemin günümüz koşullarından oldukça farklı olduğu göz önüne alındığında, modern avcı-toplayıcı topluluklarla kıyaslama yapmanın yanıltıcı olabileceği ifade ediliyor. Araştırma ekibi, insan vücudunun evrimsel geçmişinin etçil bir diyete oldukça uygun olduğunu belirtiyor.
Özellikle, insan vücudu, diğer primatlarla karşılaştırıldığında daha fazla enerjiye ihtiyaç duymaktadır. Bu ihtiyaç, büyük beyinlerin beslenmesi için özellikle önemlidir. Bunun yanı sıra, insanların yağları ketonlara dönüştürerek enerji sağlayabilen bir metabolizma sistemine sahip olduğuna ve yüksek düzeyde mide asidinin protein ağırlıklı bir diyetle uyumlu olduğuna dikkat çekilmektedir.
İnsan genomundaki değişimler de etçil beslenmeyi destekleyen önemli bir unsurdur. Araştırmacılar, insanlarda yağ bakımından zengin bir diyet için bazı genetik bölgelerin kapandığını, buna karşın şempanzelerde şeker bakımından zengin bir diyet için farklı bölgelerin açıldığını tespit etmişlerdir. Bu durum, insanların evrimsel geçmişleriyle beslenme biçimleri arasındaki bağı ortaya koymaktadır.
Yaklaşık 11.700 yıl önce, bu yoğun etçil beslenme sona ererek Neolitik Devrim ile birlikte tarım toplumlarının ortaya çıkmasıyla insanların daha fazla bitki tüketmeye başladıkları görülmektedir. Ancak araştırmacılar, bu tür bir evrimsel geçmişin modern diyetler için kesin bir rehber oluşturmadığını vurgulamaktadır. Günümüzdeki çevresel ve ekolojik koşulların çok farklı olduğunu ifade eden ekip, bu durumun dikkatle değerlendirilmesi gerektiğini belirtmektedir.
Sonuç olarak, bu araştırma, insanlık tarihini derinlemesine anlamak için önemli bir katkı sağlar. Aynı zamanda evrimsel geçmişimizin çevre üzerindeki etkilerini de değerlendirmek için oldukça uluslararası bilim camiasına hitap eden bir araştırmadır. Araştırma sonuçları, Amerikan Fiziksel Antropoloji Dergisi‘nde yayımlanmıştır ve insan beslenmesinin evrimi üzerine yeni bakış açıları sunmaktadır.
