Prematüre olarak dünyaya gelen bir bebek, 32 haftalık gelişim sürecinde yalnızca 1000 gram civarında bir kiloya sahip olduğunda birçok riskle karşı karşıya kalmaktadır. Bu durum, medikal bir ekibe ve doğru müdahalelere ihtiyaç duyulmasını beraberinde getirir. Prof. Dr. Şaşmazel, bu süreçte ilk hedeflerinin anne karnındaki dolaşımın yeniden sağlanarak bebeğin büyümesi ve kilo alması olduğunu açıklamaktadır. İlk aşamada, akciğerlere giden damarlara bant yerleştirilerek vücuttaki kan akışının dengelendiği vurgulanmaktadır. Bebek 45 günlüğündeyken ise yeni bir sorun ortaya çıkmaktadır; akciğerlerden dönen kan, kesede birikerek darlığa neden olur. Durumu anlar anlamaz, ikinci bir ameliyat planlanır ve bu esnada bebek yaklaşık 2000 gram ağırlığındadır. İkinci ameliyatta, kalp ile kese arasında bağlantılar kurularak akciğere giden bantların korunması sağlanmış ve anne karnındaki dolaşım devam ettirilmiştir. Ameliyat sonrası süreç, yeni doğan yoğun bakım ünitesinde titizlikle takip edilmiştir.
‘90 GÜNLÜK BEKLEYİŞİN ARDINDAN HAYATİ AMELİYAT’
Bebeğin gelişimi, sabırla takip edilmiştir ve 90 günün sonunda bebek, 3.5 kilogramı aşarak üçüncü hayati ameliyatın gerçekleştirilmesi için uygun hale gelmiştir. Bu noktada, bebeğin kalbinin sol tarafının gelişiminin yetersiz olduğu gözlemlendiğinden, üçüncü ameliyatta sol kalbe yönelik bir operasyon yapılmıştır. Bu operasyon sayesinde dengeli bir kan akışının sağlanması, hayati bir adım olmuştur.
Prof. Dr. Şaşmazel, ameliyatın başarısını ekip dayanışmasına bağlayarak, “Bu bebek, dünya üzerinde bu şekilde hayatta kalan sayılı örneklerden biridir. Bu başarı, anne karnında yapılan doğru tanı ve planlı işlemler sayesinde elde edilmiştir” ifadelerini kullanmıştır. Kalp cerrahisi, yeni doğan yoğun bakım hemşireleri, anestezi doktorları ve yeni doğan uzmanlarının büyük bir özveriyle çalıştığının altını çizen Prof. Dr. Şaşmazel, “Başarı, ekip işidir” diyerek sözlerini tamamlamıştır.
