Hükümetin 22 bin 104 lira olarak belirlediği asgari ücret, özellikle büyükşehirlerde artan kira fiyatları karşısında yetersiz kalarak, birçok insanın ekonomik zorunluluklarını karşılamasını imkansız hale getiriyor. Özellikle İstanbul gibi kalabalık ve dinamik bir şehirde, asgari ücretli vatandaşlar barınma sorunlarıyla karşı karşıya. Kiraların yükselişi, birçok insan için temel ihtiyaçların dahi karşılanamaz olduğu bir duruma neden oluyor.
Son dönemdeki gelişmeleri analiz eden Sözcü TV, İstanbul’daki kira durumunu inceleyerek çarpıcı sonuçlara ulaştı. Analiz sonuçlarına göre, İstanbul’da asgari ücretle yaşayan birinin kirada oturması neredeyse imkansız hale geldiği ortaya kondu. İstanbul’un 38 ilçesinin 22’sinde, Adalar hariç, ortalama kira fiyatlarının asgari ücreti geçtiği tespit edildi. Bu durum, asgari ücretli vatandaşların barınma sorununu her geçen gün daha da derinleştiriyor.
Örneğin, İstanbul’un Sarıyer ilçesinde ortalama kira fiyatı 57 bin lira seviyesine çıkarken, Beşiktaş’ta bu rakam 51 bin lira, Kadıköy’de ise 49 bin liranın üzerinde seyrediyor. Şehir merkezine daha uzak olan ilçelerde bile durum farklı değil; Silivri, Çatalca, Arnavutköy, Esenyurt ve Sultangazi gibi yerlerdeki ortalama kira 20 bin lira civarında. Bu koşullar altında, asgari ücretle yaşayan ailenin tüm maaşını sadece barınma giderine harcaması gerektiği anlamına geliyor.
Sözcü TV, konunun toplumsal boyutunu da gözler önüne sererek, “Asgari ücretli barınsın mı, yemek mi yesin?” sorusunu gündeme getirdi. Bu soruya yanıt arayan vatandaşlar, İstanbul’da kirada oturmanın artık neredeyse imkansız hale geldiğini dile getiriyor. Esenyurt’ta yaşayan bir vatandaş, “Kendi oturduğum yerde bile asgari ücretten düşük kira yok. Üstelik zamlı maaşlar alınmadan kiralar çoktan uçmuş durumda” şeklinde konuştu.
Bir başka vatandaş ise durumun ciddiyetine dikkat çekerek, “25 binden, 30 binden aşağı başınızı sokacak bir 2+1 ev bulmanız zor. Devletin kiracıları koruması lazım. Çok mağdur durumdayız” ifadelerini kullandı. Bu sözler, asgari ücretle geçinen kesimin karşılaştığı zorlukların ne denli büyük olduğunu gözler önüne seriyor.
Sonuç olarak, İstanbul’da asgari ücretli vatandaşların barınma sorunu, sadece bireysel bir mesele olmaktan öte, toplumsal bir kriz haline dönüşmekte. Kiraların yüksekliği ve asgari ücretin yetersizliği, ailelerin yaşam standartlarını tehdit ediyor. Bu durum, hükümetin kiracıları korumaya yönelik politika geliştirmesi gerektiğinin önemli bir göstergesi olarak yorumlanıyor.
