Rockefeller Üniversitesi’nden sinirbilimci Christin Kosse, “Bu nöronların motor kontrolle bu kadar ilişkilendirilmesi şaşırtıcı” diyerek, çiğneme hareketinin sınırlandırılmasının iştah bastırıcı bir etki yaratabileceğini beklemediklerini belirtti. Kosse ve ekibi, ventromedial hipotalamus bölgesinin hasarının obeziteyle ilişkisini araştırdılar. Daha önceki bilgilere dayanarak, bu bölgede meydana gelen nöronal hasarın, obeziteye yol açabileceği konusunda derin bir anlayışa sahiptiler.
Daha fazla bilgi edinmek amacıyla, Kosse ve ekibi fareler üzerinde çalışmalar gerçekleştirdi. Bu çalışmalar, beynin belirli bir bölgesinde, bir protein olan beyin türevli nörotrofik faktör (BDNF) eksikliğinin metabolizma, aşırı yeme ve obezite ile bağlantılı olduğunu göstermişti. Araştırmalar, bir dizi deneyle BDNF nöronlarını inceleyerek bu bağlantıyı daha iyi anlamayı hedefledi.
Araştırma sırasında, ekip optogenetik adı verilen bir teknikle farelerdeki BDNF nöronlarını aktif hale getirdi. Sonuçlar oldukça dikkat çekiciydi; bu farelerin yiyeceğe olan ilgisi neredeyse tamamen kayboldu. Aç ya da tok durumlarında dahi, bu fareler yağlı ve şekerli yiyecekleri göz ardı etti. Kosse, bu durumu “ilk başta şaşırtıcı” olarak nitelendirirken, yeme dürtüsünün açlık hissi ile zevk için yeme arasındaki karmaşık ilişkiye de dikkat çekti.
YÜZDE 1200 KAT FAZLA YİYECEK TÜKETİMİ
BDNF nöronlarının çiğneme ve yememeyi seçme karar noktası olduğu düşünüldü. Bu nöronlar engellendiğinde, farelerin çiğneme ve kemirme dürtüsü önemli ölçüde arttı. Dikkat çekici bir bulgu olarak, fareler, su şişeleri ve izleme ekipmanları gibi sindirilemeyen nesneleri bile çiğnemeye yöneldi. Dahası, bu fareler belirli bir süre içinde normalden %1200 daha fazla yiyecek tüketti.
Science Alert‘te yer alan habere göre, BDNF nöronlarının leptin gibi açlık ve obezite ile ilişkili sinyalleri algılayan duyusal nöronlardan bilgi aldığı görülüyor. BDNF nöronları, bu sinyallere dayanarak çiğneme hareketini yöneten motor nöronlar (pMe5) ile etkileşimde bulunuyor. Kosse, çiğnemeden sorumlu Me5 nöronlarının yokluğunda, farelerin katı yiyecekleri çiğneyemediğini ve bu nedenle açlıktan öldüğünü vurguladı.
BDNF nöronları çiğneme devresinden izole edildiğinde, farelerin ağızlarında yiyecek olmasa bile çiğneme hareketine devam ettikleri gözlemlendi. Bu durum, BDNF nöronlarının aslen ‘açık’ olan çiğneme aktivitesini baskıladığını ortaya koydu. Araştırmanın eş yazarı ve Rockefeller Üniversitesi’nden moleküler genetikçi Jeffrey Friedman, BDNF nöronlarının yokluğunun obeziteye neden olduğunu ifade etti ve bu çalışmanın, bilinen obeziteye yol açan mutasyonları daha tutarlı bir devre modeline yerleştirdiğini belirtti.
