Belçika’nın başkenti Brüksel’deki Audi fabrikasında, işçi sendikalarının daveti üzerine yüzlerce çalışan, fabrikanın önünde toplandı. Bu toplanmanın sebebi, fabrikayı 2024 yılı şubat ayı sonunda kapatmayı planladığı açıklanan Audi yönetiminin, çalışanlara daha fazla güvence sunma talebi oldu.
Protesto eden işçiler, Audi yönetiminin sendika temsilcileri ile görüşmek yerine doğrudan işçilere teklif sunma kararını eleştirdi. Bu durum, işçilerin çalışma koşulları ve gelecekleri üzerinde ciddi endişelere yol açtı ve işçilerin sesi, sendikalar aracılığıyla değil, doğrudan kendileri tarafından duyurulmak istendi.
Audi markası, temmuz ayında lüks elektrikli otomobil modeli Q8’in üretildiği ve yaklaşık 3 bin kişinin çalıştığı Brüksel fabrikasında talebin ciddi oranda düştüğünü belirtmiş ve bu nedenle fabrikada yeniden yapılanma sürecine gidileceğini açıklamıştı. Ayrıca, Q8 gibi modellerin üretimine Meksika’da devam edileceğine dair bilgiler verilmişti.
Audi yönetimi, eylül başında Volkswagen Grubu tarafından Brüksel fabrikasına üretim için hiçbir model tahsis edilmediğini duyurdu. Bu durum, hem çalıştıkları fabrikada belirsizlik yaşayan işçilerin hem de sendikaların endişelerini artırdı. İşçiler, bu durum karşısında işbaşı yapmaktan kaçınmış ve üretimi tamamlanmış otomobillerin anahtarlarını teslim almayı reddetmişti.
Audi, Brüksel fabrikası için yeni bir yatırımcı bulma çabalarına da başlamıştı. Ancak bu süreçte, 20’den fazla potansiyel yatırımcı ile görüşmeler yapılmasına rağmen, henüz uygun bir alıcı bulunamadığı bildirildi. Bu durum, fabrikanın geleceği üzerinde daha fazla belirsizlik oluşturdu.
Kapanması beklenen fabrikanın yönetimi ile sendika temsilcileri, çalışanlar için bir “sosyal plan” üzerinde uzlaşmaya varamadı. Bu anlaşmazlık sonucunda Audi yönetimi, sendika temsilcileri ile müzakere etmek yerine işçilere doğrudan teklif götürme kararı aldı. Bu karar, işçiler arasında farklı görüşlerin ortaya çıkmasına sebep oldu.
Yapılan teklifler arasında, yasal kıdem tazminatına ek olarak, Audi’nin çalışanlara hizmet sürelerine bağlı olarak ikramiye verme planları da yer alıyor. Ancak bu durum, sendikaların karşı çıkmasına yol açtı. Sendikalar, doğrudan işçilerle yapılan müzakerelerin, işçilerin kolektif temsil hakkını zedelediği görüşünü savunuyor.
