Türkiye’de sağlık sistemindeki eşitsizlikler, özellikle pediatrik onkoloji ve hematoloji uzmanlarının illere göre dağılımında belirgin hale geliyor. Bu durum, çocukların temel sağlık haklarına erişimde yaşanan zorlukları gözler önüne seriyor.
Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları alanında uzmanlaşmak için TUS sınavıyla Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı’na yerleşmek gerekiyor. Ancak bu yıl yapılan TUS yerleştirme sonuçlarına göre genel pediatri kontenjanlarının başvuru sayısına oranla yetersiz tercih edildiği görülüyor. Bu durum, pediatrik onkoloji ve hematoloji alanında uzmanlığa ilginin azaldığını gösteriyor.
Ülke genelindeki devlet ve üniversite hastanelerinde çocuk onkoloji ve hematoloji uzmanı bulunma sayısı da dikkat çekiyor. Bölgesel eşitsizlikler, hastanelerdeki altyapı yetersizlikleri ve uzman doktor eksikliği gibi sorunlara neden oluyor. Bu durum özellikle doğu bölgelerinde pediatrik onkoloji ve hematoloji alanında büyük eksikliklere yol açıyor.
Uzman eksikliğinin yanı sıra, sağlık çalışanlarına yönelik şiddet vakalarının artışı, malpraktis davaları ve sosyo-ekonomik eşitsizlikler de bu alandaki sorunları derinleştiriyor. Birçok hekim, yetersiz çalışma koşullarından dolayı büyük şehirleri tercih ederken, bu durum da sağlık hizmetlerinin belirli bölgelerde yoğunlaşmasına neden oluyor.
Tedavi süreçlerinin gecikmesi ve ailelerin uzak şehirlere gitmek zorunda kalması gibi sıkıntılar yaşanıyor. Van’da yaşayan Serdem’in ailesi, oğlunun genetik hastalığı sebebiyle doğru tanı alamadıklarını ve tedavi sürecinin zorlu geçtiğini anlattı. Benzer durumlarla karşılaşan aileler, tedavi için büyük şehirlere gitmek zorunda kalıyorlar.
Tüm bu sorunlarla baş etmeye çalışan Onkoloji Anneleri’nin kurucusu Elif Soydamal, bölgelerdeki hastanelerin altyapı yetersizliğinin ve uzman doktor eksikliğinin tedavi süreçlerini olumsuz etkilediğini belirtiyor. Sağlık Bakanlığı’nın politikalarında meslek odalarını sürece dahil etmemesinin, sorunların çözümünde engel oluşturduğu da vurgulanıyor.
