Yönetmen İlker Canikligil, sosyal medya üzerinden yaptığı bir paylaşım nedeniyle İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından re’sen soruşturmaya tabi tutulmuştu. Canikligil, paylaşımında “Dostlarım bu adamlara boş yere laf anlatmaya çalışmayın. Siyasal İslam yok sayılmalı ve peyderpey yok edilmeli. Ciddiye alınacak bir tarafı yoktur bu kadar” ifadelerini kullanmıştı. Bu sözler, sosyal medyada büyük yankı uyandırdı ve çeşitli tepkilere neden oldu.
Yapılan paylaşımlar ve gelen tepkiler sonrasında ilave olarak, İstanbul Emniyet Müdürlüğü ekipleri tarafından Canikligil gözaltına alındı. Gözaltı işlemlerinin ardından, yönetmenin ifadesinin alınması üzere Çağlayan’daki İstanbul Adliyesi’ne sevk edilmesi gerçekleştirildi. Adliyeye sevkedilmesi, olayın ciddiyetini gösterirken, yaşanan süreç de dikkat çekti.
İfadesi alındıktan sonra Canikligil, Nöbetçi Sulh Ceza Hakimliği’ne çıkarıldı. Burada yaptığı savunma ve alınan deliller doğrultusunda, ‘suç işlemeye alenen tahrik etme’ ve ‘halkı kin ve düşmanlığa alenen tahrik etme’ suçlarından tutuklanma kararı verildi. Bu karar sonrasında Canikligil, cezaevine gönderilerek tutuklandı.
Bu gelişmeler, hem sosyal medyada hem de kamuoyunda geniş yankı buldu. İlker Canikligil’in tutuklanması, siyasal ve sosyal meselelerin yeniden tartışılmasına sebep oldu. Özellikle sosyal medyada ifade özgürlüğü, sanatçıların görüşlerinin ne derece kabul edilebilir olduğu üzerine yoğun tartışmalar yaşandı. Bazı kesimler, sanatçının ifade özgürlüğü çerçevesinde değerlendirilmesi gerektiğini savunurken, diğerleri ise paylaşımların toplumsal huzuru tehlikeye atabileceği görüşünü öne sürdü.
Bu olayın zamanlaması da dikkate değerdir; Türkiye’de son zamanlarda azınlık hakları, ifade özgürlüğü ve siyasal İslam konularındaki tartışmalar artarak devam etmektedir. Çok sayıda sanatçı ve yazar, bu konulardaki görüş ve düşüncelerini ifade etmekte özgür olduklarını belirtirken, bu durum sık sık siyasi ve hukuksal baskılarla karşı karşıya kalmalarına neden olabiliyor. Canikligil’in durumu, bu bağlamda bir örnek teşkil etmekte ve Türkiye’de sanatçılara yönelik baskıların bir yansıması olarak görülmektedir.
İlker Canikligil’in durumu, yalnızca kendisi için değil, Türkiye’de yaratıcı camia ve ifade özgürlüğü açısından da bir dönüm noktası olarak değerlendirilmektedir. İlerleyen süreçte, bu tür olayların yaşanacağı ve hangi hukuki sonuçlarla karşılaşılacağı merakla beklenmektedir. Bu nedenle, sanatsal ifade ve düşünce özgürlüğünün korunması, toplumsal barış ve demokratik değerler açısından son derece önem taşımaktadır.
