ABD’nin New Mexico eyaletindeki White Sands Füze sahasında gerçekleştirilen ilginç bir deney, meyve sineklerinin uzaya fırlatılmasıyla kayda geçti. Bu deneyde, bir grup meyve sineği V-2 roketiyle yaklaşık 109 kilometre yüksekliğe ulaştırıldı. Sinekler, roketin iniş kısmında paraşütle Dünya’ya geri döndüler ve bu durum onları tarihe geçen unutulmaz sinekler haline getirdi.
Deneyin temel amacı, kozmik ışınların canlı organizmalar üzerindeki etkilerini incelemekti. Meyve sinekleri, insanlarla benzer yapısal özelliklere sahip olmaları ve küçük boyutları sayesinde rokete rahatça sığmaları nedeniyle deney için ideal birer canlı olarak seçildiler. Böylece araştırmacılar, uzayın insan sağlığı üzerindeki potansiyel etkilerini incelemek için önemli bir veri elde etme şansı buldular.
Deneyin sonuçları oldukça başarılıydı; sinekler sağ salim Dünya’ya dönebildiler. Bu başarı, uzay yolculuğunun canlılar üzerindeki olumsuz etkilerine dair ilk önemli bulgulardan birini sağladı ve bilim insanlarına önemli bilgiler sundu.
BİRÇOK HAYVANLA DENEMELER YAPILDI
1940’lı ve 1950’li yıllar, uzay araştırmaları ve deneyleri açısından oldukça yoğun bir dönemdi. Bu süreçte, birçok uzay programlarında farklı hayvan türleri uzaya gönderildi. Ancak bu hayvanlar genellikle bir roketle uzaya kısa süreli olarak çıkarak, hemen geri dönmekteydiler. Örneğin, Haziran 1949’da uzaya giden ilk memeli olarak kayıtlara geçen Albert II adlı bir rhesus maymunu, yerden tam 124 kilometre yüksekliğe kadar çıkmayı başardı.
Bu dönemdeki uzay programlarının temel amacı, insanlı uzay uçuşları öncesinde canlı organizmaların uzay ortamına nasıl tepki verdiğini anlamaktı. Çeşitli hayvanların uzaya gönderilmesi, insan vücudunun uzay koşullarına karşı gösterdiği tepkileri önceden tahmin etmek için kritik bir öneme sahipti. Böylece bilim insanları, uzay yolculuğunun risklerini azaltma yönünde önemli adımlar atma fırsatı buldu.
