Bilim insanlarının büyük bir kısmı, Uranüs’ün keşfiyle ilgili bilgilerini, NASA’nın Voyager 2 uzay aracı sayesinde 1986 yılında elde etmişti. Ancak yapılan yeni analizler, Voyager 2’nin Uranüs’ün yanından geçtiği dönemde meydana gelen bir güneş fırtınasının bazı yanıltıcı veriler elde edilmesine neden olduğunu göstermekte. Bu da, daha önce gezegen ve ayları “ölü” dünyalar olarak değerlendirilmesine yol açmıştır.
Uranüs, güneş sisteminin dışındaki en uzak gezegenlerden biri olarak, buzla kaplı halkalarıyla dikkat çekmektedir. Diğer gezegenlere göre yan yatmış bir eksende dönmesi nedeniyle “en garip” gezegen olarak tanımlanır. Voyager 2, bu sıradışı gezegenin yanından geçerek çarpıcı fotoğraflar göndermiş ve detaylı veriler paylaşmıştı. Ancak bu dönemde elde edilen verilerin, Uranüs ve onun aylarının aktif olmadığı izlenimini oluşturduğu belirtilmektedir.
BBC’de yer alan haberlere göre, Voyager 2’nin sağladığı ölçümler, Uranüs ve aylarının güneş sistemi dışındaki diğer gezegenlerin aylarına benzer şekilde aktif bir yapı sergilemediğini göstermişti. Ayrıca, Uranüs’ün manyetik alanı olağandışı şekilde bozulmuş olarak gözlemlendi. Bir gezegenin manyetik alanı, gazları ve diğer maddeleri hapseder; ancak Voyager 2 bu maddelerin hiçbiri tespit edememişti. Bu durum da Uranüs ve aylarının yaşam barındıramayacak kadar “steril” olduğunu düşündürüyordu.
Fakat son araştırmalar, bu eski verilerin yanıltıcı olduğunu kanıtladı. Voyager 2, Uranüs’ün yanından geçerken güneşten gelen güçlü bir güneş rüzgarı nedeniyle manyetik alan geçici bir şekilde bozulmuş ve bu durum verilerin eksik ya da yanlış olmasına sebep olmuştur. University College London’dan Dr. William Dunn, bu yeni bulguların Uranüs ve aylarının daha önce düşünülenden çok daha heyecan verici bir sistem olduğunu gösterdiğini ifade etti. Ayrıca, Uranüs’ün aylarında okyanuslar olabileceği ve yaşam barındırma potansiyelinin bulunduğu ihtimalini güçlendirdiğine dikkat çekti.
Linda Spilker, Voyager programında genç bir bilim insanı olarak Uranüs verilerini incelemişti ve şu anda hala Voyager görevlerinin başbilim insanıdır. Yeni bulgular hakkında yaptığı açıklamada, “Bu sonuçlar gerçekten heyecan verici ve Uranüs sisteminde yaşam olasılığına dair potansiyel bir keşif yapıldığını görmek beni çok mutlu etti,” dedi. Ayrıca, 1986’da elde edilen verilerin günümüzde yeniden değerlendirilmesinin bilim dünyasında yeni keşiflere yol açtığını da vurguladı.
Dublin İleri Araştırmalar Enstitüsü’nden Dr. Affelia Wibisono ise, bu bulguların “çok heyecan verici” olduğunu belirtti. “Eski verileri incelemenin ne kadar önemli olduğunu gösteriyor, çünkü bazen bu verilerde gelecekteki uzay keşif misyonlarına ışık tutabilecek yeni bilgiler gizli olabilir,” dedi.
NASA, bu yeni araştırmalar neticesinde Uranüs’ü daha yakından incelemek üzere bir görev başlatmayı planlamaktadır. Yaklaşık 40 yıl aradan sonra Uranüs ve aylarına yönelik yeni bir misyon için hazırlıklar sürmektedir. NASA’nın Uranüs Yörüngesi ve Probu adlı misyonunun, 2045 yılına kadar gerçekleşmesi öngörülmektedir. Dr. Jamie Jasinski, bu misyonun planlamasında Voyager 2’nin verilerinin göz önünde bulundurulması gerektiğini belirtti. Yapılan bu yeni araştırmalar, uzay araştırmalarına olan katkılarıyla gelecekteki misyonların şekillenmesinde önemli rol oynayacak.