Financial Times gazetesi yazarı Gideon Rachman, Rusya‘da bulunan Kuzey Kore askerlerinin sınırsız internet erişimi sayesinde pornografi bağımlılığına dönüştüğüne dair ilginç bir iddiada bulundu. Rachman, bu askerlerin sürekli olarak kışlalarda cinsel içerikli videolar izlediğini aktardı.
Rachman, X platformundaki bir gönderisinde, “Genellikle güvenilir olan bir kaynak, Rusya’ya konuşlanan Kuzey Koreli askerlerin daha önce sınırsız internete erişimlerinin olmadığını söyledi. Bu durum onların pornografiye boğulmuş hale gelmesine sebep oldu” şeklinde ifadeler kullandı.
Bu haberlerin ardından, ABD Savunma Bakanlığı sözcüsü Yarbay Charlie Dietz’den bir yanıt geldi. Dietz, Kuzey Koreli askerlerin Rusya’daki internet alışkanlıklarıyla ilgili doğrulama yapmanın mümkün olmadığını belirtti.
Dietz, “Kulağa ne kadar eğlenceli gelse de, Kuzey Kore askerlerinin Rusya’daki internet alışkanlıklarını ya da askeriye dışı eylemlerini doğrulayamam” diyerek resmi bir açıklamada bulundu. Ayrıca Pentagon’un bu askerlerin Rusya’daki askeri operasyonlarına katılımının daha ciddi yönlerine odaklanmaya devam ettiğini de ekledi. Dietz, “Bu konuda daha fazla bilgi almak için Moskova’ya sormak gerekecek” ifadesini kullandı.
KUZEY KORE’NİN İNTERNET AÇLIĞI
Kuzey Kore’de internet, devlet kontrolünde büyük ölçüde kısıtlıdır. 2013 yılına kadar, sadece üst düzey hükümet yetkilileri sınırlı bir şekilde internete erişim sağlayabilmekteydi. Ancak 2013’ten itibaren, daha fazla Kuzey Kore vatandaşı internet imkanlarından faydalanmaya başladı.
Bununla birlikte, bu erişim oldukça kısıtlıdır; devlet onayıyla yalnızca 10’dan daha fazla olmayan internet sitesi ile sınırlıdır. Hükümet yetkilileri daha fazla internet sitesine ulaşırken, sıradan Kuzey Kore vatandaşları sadece haber siteleri, eğitim siteleri ve Kuzey Kore’ye ait bir mesajlaşma platformuna erişim sağlayabilmektedir.
Kuzey Kore’nin teknolojik ve kültürel gelişmelerden geri kalmasının başlıca sebeplerinden biri, internet erişiminde yaşanan bu kopukluktur. Ülkedeki müzik, sanat, sinema ve televizyon kanalları tamamen hükümetin kontrolü altında bulunmaktadır. Bu durum, toplumun dış dünyayla olan bağlantısının neredeyse tamamen kesilmesine yol açmakta; dolayısıyla halk, küresel gelişmelerden ve kültürel yeniliklerden mahrum kalmaktadır.
