5 Eylül 2012 tarihinde, Suriye’deki protestoların iç savaşa dönüşmesi ve göçmen girişlerinin artmasıyla birlikte, Türkiye’de muhalefet iktidarı eleştirmiş, Başbakan Recep Tayyip Erdoğan ise partisinin grup toplantısında ilginç bir konuşma yapmıştı. Erdoğan, CHP’ye göndermede bulunarak, Şam’a yapacakları ziyaret hakkında konuşmuş ve Suriye’deki durumu ele almıştı.
Misafirperverlik konusuna vurgu yapan Erdoğan, CHP’ye yüklenmiş ve Suriye politikasındaki değişim sürecini açıklamıştı. Türkiye’nin Suriye’ye müdahale etmesi, emperyalist hedefler ve planlar doğrultusunda gerçekleşmişti.
Erdoğan’ın Suriye politikasındaki değişiminin arkasında ABD’nin etkisi olduğu biliniyordu. Başlangıçta temkinli davranan Erdoğan, daha sonra dönemin Dışişleri Bakanı Ahmet Davutoğlu ile Suriye’ye müdahale kararı almıştı.
AKP iktidarı, Suriye politikasını güncelleyerek ABD’nin isteklerini yerine getirdi. Suriyeli göçmenlere sınırlarını açan Türkiye, muhalif gruplara destek vererek Esad karşıtı bir politika izledi.
Ancak bu politika, beklenen sonucu vermedi. Suriye iç savaşı uzadıkça, Türkiye ve Batı kan görmeye başladı. Cihatçı grupların güçlenmesiyle birlikte, AKP iktidarı bölgede daha fazla bedel ödemek zorunda kaldı.
Bugün, Erdoğan’ın Suriye politikasındaki hataları eleştiriliyor. Ancak ironik bir şekilde, Erdoğan’ın aslında haklı çıktığı da söylenebilir. Kendisinin uyarılarının yerine getirilmemesi, Türkiye’nin zarar görmesine yol açmıştı.
Türkiye’nin Ortadoğu politikasında yaşanan değişimler, tarihin bir cilvesi olarak karşımıza çıkıyor. Esad’ı devirmek isteyen Erdoğan, şimdi Esad ile yakınlaşmaya muhtaç durumda. Bu durum, Erdoğan’ın geçmiş politikalarının sonuçlarını gözler önüne seriyor.
