Hayvanların derisindeki yapılar, özellikle pullar, tüyler ya da saçlar, belirli genlerin aktifleşmesiyle oluşmaktadır. Bu genler, DNA üzerinde etkili olarak kimyasallar aracılığıyla düzenli desenler ortaya çıkartmaktadır. Ancak, timsahların başında bulunan pulların oluşumunun bu genetik mekanizmadan bağımsız olduğunu belirten araştırmacı Milinkovitch, bu durumu derinin büyüme hızı ve sertlik oranlarındaki farklılıklarla ilişkilendiriyor. Bu bulgular, timsahların başındaki düzensiz desenlerin, genetik faktörlerden çok mekanik etmenler tarafından belirlendiğini ortaya koyuyor.
Bu kapsamda, araştırma ekibi timsah embriyoların incelemesine odaklandı. Özellikle yüz ve çene derisinin, altındaki dokulara kıyasla daha hızlı büyüdüğü tespit edildi. Bu büyüme farkı, derinin içe doğru katlanmasına ve çatlak benzeri desenlerin ortaya çıkmasına sebep olmaktadır. Milinkovitch’in belirtmiş olduğu gibi, bu süreç “tamamen mekanik” karakterde gelişmektedir. Yani, büyümenin hızı ve sertliği derinin desenini doğrudan etkileyen unsurlar haline gelmektedir.
Araştırma sürecinde, Nil timsahı embriyolarına büyüme hormonları enjekte edilmiştir. Uygulanan bu hormonlar, derinin büyüme hızını ve sertliğini artırarak pulların desenlerinde belirgin değişikliklere yol açmıştır. Deneyler sırasında, bu yeni desenlerin, timsahlara yakın bir tür olan gözlüklü kaimanın (spectacled caiman) baş pullarına benzediği gözlemlenmiştir. Bu ilginç bulgu, timsahlar arasındaki genetik benzerliklerin mekanik etkilerle birleştiği yeni bir perspektif sunmaktadır.
Bilim insanları, timsah başındaki pulların desenlerini daha iyi anlayabilmek amacıyla bir bilgisayar simülasyonu geliştirmiştir. Simülasyon, timsah embriyosundaki deri katmanlarının fiziksel özelliklerini ve yapısını modellemektedir. Elde edilen sonuçlar, pulların kurumuş çamurda oluşan çatlaklar gibi birbirine bağlandığını ortaya koymaktadır. Bunun yanı sıra, kolajen liflerinin düzenlenme şeklinin, desenin yönü ve biçimi üzerinde etkili olduğu anlaşılmaktadır.
Milinkovitch, araştırmanın biyolojide üç boyutlu şekil oluşumunu anlamak için yenilikçi bir bakış açısı sunduğunu vurgulamaktadır. “Son 50 yıldır biyoloji genetik alanında yoğunlaşmış durumda” diyen Milinkovitch, mevcut çalışmanın mekanik süreçlerin organizmaların şekillenmesindeki önemini gözler önüne serdiğine dikkat çekiyor. Bu durum, gelecekteki biyolojik araştırmalara da önemli katkılar sağlayabilir ve orijinal genetik anlayışların ötesinde bir perspektif sunabilir.
