Araştırma, 19 bin 300 kişinin beyin taramaları ve testleri üzerinden gerçekleştirildi. Çalışmanın yürütüldüğü ekip, bu bulguların yaşlılık döneminde beyin sağlığını korumaya yönelik stratejilerin geliştirilmesine yardımcı olabileceğini belirtiyor. Çalışma, beyin yaşlanma sürecinin anlaşılmasına katkı sağlamayı hedefliyor ve bu bağlamda yapılan analizler oldukça önemli bulgular ortaya koyuyor.
Nörobilimci Lilianne Mujica-Parodi, beyin yaşlanmasını “kırılmadan önceki bükülme noktası” olarak tanımlıyor. Bu tanım, beyin yaşlanmasının fiziksel ve bilişsel sağlık üzerindeki etkilerini vurgulamakta. Araştırma ekibi, beyin yaşlanmasının en önemli nedenlerinden birinin nöronal insülin direnci olabileceğini keşfetti. Zamanla beynin insüline verdiği tepkinin azaldığı ve bu durumun nöronların enerji kaynağı olan glikozu daha az kullanmasına yol açtığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, bu durum beyin sinyallerinin bozulmasına sebep olmaktadır.
Beyindeki yaşlanma sürecinin metabolik faktörlerle ilişkili olduğu, araştırmanın genetik analizleriyle de doğrulanmıştır. Araştırmacılara göre, GLUT4 adlı glikoz taşıyıcı protein ve APOE adlı yağ taşıyıcı protein ile beyin yaşlanması arasında güçlü bağlantılar gözlemlenmiştir. Ayrıca, APOE proteini daha önce Alzheimer hastalığıyla ilişkili bir risk faktörü olarak da tespit edilmiştir. Bu bulgular, yaşlanmanın sadece zamanla ilgili değil, aynı zamanda bir dizi metabolik faktörle de bağlantılı olduğunu ortaya koymaktadır.
Araştırmacılar, beyin hücrelerine alternatif bir enerji kaynağı sağlanmasının yaşlanma sürecini yavaşlatabileceği düşüncesindeler. Bu teori, 101 kişilik bir grup üzerinde keton takviyeleri verilerek test edilmiştir. Keton takviyelerinin, beyinde insülin duyarlılığını artırdığı ve metabolik hasarı baskıladığı gözlemlenmiştir. Deney sonuçlarına göre, beyin bozulması stabil hale gelmiş, özellikle 40-59 yaş arasındaki bireylerde en büyük faydalar sağlanmıştır. Bu bulgular, beyin yaşlanmasını önlemek amacıyla erken müdahalenin kritik olduğunu göstermektedir.
Nörobilimci Botond Antal, bu araştırmanın beyin yaşlanmasını önlemeye yönelik bakış açısını değiştirdiğini belirtti. “Bilişsel belirtilerin ortaya çıkmasını beklemek yerine, metabolik belirtilere dayanarak risk taşıyan bireyleri erken dönemde belirleyebilir ve kritik zaman aralığında müdahalede bulunabiliriz,” diyerek yeni stratejilerin önemine dikkat çekmektedir. Bu yaklaşım, gelecekte yapılacak olan beyin sağlığı çalışmalarında önemli bir gereklilik olarak öne çıkmaktadır. Nöronal insülin direncinin anlaşılması ve buna yönelik geliştirilmiş tedavi yöntemleri, beyin sağlığının korunmasında önemli bir adım olarak değerlendirilmektedir.